Hacıhamza (Çorum)

Hacıhamza

Gürcistan’a giderken, evden sınır kapısı neredeyse 1300 km. Bu yolu 3 günde almayı planlıyoruz. İlk gün yaklaşık 500 km yol alınca, bu kadar yeter diyerek ufak bir tesise girdik. Tesiste görevlilerle konuşurken, burada kalmak yerine 3 km mesafedeki Hacıhamza’da kalmamızı, çok daha keyifli bir yer olduğunu söylediler. Yolun kenarında küçük bir kasaba. Eskiden Belediye olan bu büyük yerleşim, verdiği göçler nedeniyle artık mahalle statüsünde. Sokaklarda dolaşırken her karşılaştığımız insan, bizi çay içmeye ve sohbet etmeye çağırınca, biraz zor dolaştığımız bu güzel yer, eğer eski evlerine sahip çıkmış olsaydı, her yolcunun dolaşmaya doyamayacağı çok güzel bir yer olacakmış.

Kaderine terk edilmiş evlerden biri.

 

 

Hacıhamza’yı ziyaretimiz sırasında bu eski yapıyı görünce Berber bile mekanını terk etmiş diye resmin altına not yazmıştım.  Üzerinden neredeyse 2 yıl geçtikten sonra bu yazıyı gören, berberin torunu mesaj atarak Dedesinin 2017 yılında rahmetli olduğunu iletti. Mekanı cennet olsun.

 

Sona yaklaşmış bir ev daha.

 

Sağda ki Minare 1506-1507 yılları arasında Sinan Paşa tarafından yaptırılan Caminin orjinal minaresi. Daha büyük olan minare ve cami ise Tosya depreminde yıkılan caminin yerine yapılmış ama eskinin güzelliği yok :(

 

Caminin önündeki Han. Şimdi düğün salonu olarak kullanılıyor.

 

Bakımlı evlerden.

 

Orta kat hala kullanılıyor.

 

Asma yavaş yavaş evi ele geçiriyor.

 

Erzak ambarı. Ambardaki işçilik bugün bir çok evde bile yok.

 

 

Biraz eski, biraz yeni.

 

 

 

 

 

Hala ayakta kalan evleri, eski ambarları ve güzel insanları ile, yolunuz bu tarafa düşerse, Tosya ile Osmancık arasında kalan Hacıhamza’ya zaman ayırmanızı tavsiye ederiz. Birlikte yolculuk ettiğiniz arkadaşlarınız arasında dolaşmaktan hoşlanmayanlar için ise, köyün alt kısmında yol üstünde et, köfte veya sırık kebabı yiyebileceğiniz hoş lokantalar var. Lokantaları test etmenin dışında, sabah kahvaltısı için kendi içimizi hazırlayarak kapalı pide yaptırdık :)

 

 

Kahvaltılıklar alışkanlıktan, yoksa pide ve çay yetti.

 

kahvaltıyı yaptık yola çıkamaya hazırız.

 

Hacıhamza’nın suyu meşhurmuş ama köyün içinden alamadık, çıkışta bir piknik alanında depoları doldurduk.

 

 

Sevgiler…

4 yorum

    1. Tarihi miras olarak değil, eski püskü şeyler olarak bakıldığı için kimse elini sürmüyor. Yok olduktan sonra kıymetini anlarlar :(

      Sevgiler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir