Uzun yolculuğun, kısa özeti

Uzun yolculuğun, kısa özeti.

Beş ay on gün sonra evimize geri döndük. Dönüş nedenimiz, yeni hedefimiz olan yurtdışı turu için, vize işlemleri ve Karavanı tur’a hazırlamak. Vize işleri biraz heyecan yaratıyor, eğer uzun süreli vize alamazsak, planları değiştirmemiz gerekecek :(

Şubat ayında yola çıkarken, yıllardır hayalini kurmamıza rağmen bir bilinmeze ilk adımlarımızı atmıştık. 8 m2’lik bir alanda hayat nasıl olacak? Sorusunun cevabı ikinci gün netleşti. İYİ olacak :) Birkaç gün sonra rutin işlerin neler olduğu, kimin ne zaman hangi iş’i yapacağı da belli oldu. Tek kişiye bırakılmaması gereken en önemli iş, harekete hazırlık. Camlar kapalı mı? Dışarıda bir şey kaldı mı? Çekmeceler kilitli mi (kilitli değilse ilk virajda öğreniyorsunuz :) ) ?

Şubat ayında evi kapatıp çıktığımız için karavanın her köşesi tıka basa dolu. Evdeki derin dondurucuda bulunan erzakları aldık, bakliyat stoklarını karavana yükledik. Yazlık-Kışlık giysiler, ayakkabılar derken, dolap kapaklarını açmak cesaret istiyor. Bu kadar ekipmanın gereksiz olduğu, deniz aşırı yolculuğa çıkmadığımızı, her şeyi her yerde bulabileceğimizi kısa zamanda anladık (Bu mola da karavana eşya yüklemeye değil, boşaltmaya uğraşacağız).

Karavanın en önemli ihtiyacı su, yeni yollar yapılırken, yol kenarlarındaki çeşmelere 10mt hortum ekleyip, onları taşımak zor geldiği için, çoğunu iptal etmişler. Akan çeşme görmek gerçek bir mutluluk.

Enerji işi başından beri çok sorun çıkardı. Yarı esnek paneller sanırım ilk aldığımda da sorunluydu. Ama yapıştırmadan bunu anlamadığım, yapıştırınca da sağlam bir şekilde çıkaramadığım için, iade de edemedim. Dört panelin ilk takımı, daha yola çıkmadan test sürüşleri sırasında iptal oldu. İkinci takım ise, Antalya’ya geldiğimiz ikinci gün, yağmurun, fırtınanın ortasında akım vermeyi kesti. Üretim yok, tüketim de çok olunca, aküler 11,3 volt’a kadar düştü. Eylül ayında ilk testini yaptığımız 4 paneli de Şubat ayında sert panellerle yenilemiş olduk. Şimdi güneşli saatlerde 30A akım alıyorum artık sorun yok :)

Yıllar sonra köy pazarlarından taze ve değişik ürünler almak, yemek yapmayı da, yemeyi de daha keyifli hale getiriyor. Pazar alışverişinin ardından, bulduğumuz ilk uygun çeşmede bütün malzemeleri yıkayıp kurutarak her şeyi hazır hale getiriyoruz. Baklava açayım, dolma sarayım, sofrada 4 çeşitten aşağı olmaz demiyorsanız sorun yok (Gerçi Pınar, dolma’da sardı, börek’te yaptı :) ). her zaman taze ve değişik bir mönü mevcut.

Konaklama için, bu geçirdiğimiz süre boyunca, sadece 2 gün ücretli kamp alanı kullandık. 2 gün dışında hep uygun bulduğumuz, ama güvenlik sorunu yaşamayacağımıza inandığımız alanları tercih ettik. Kamp alanı dışında, konaklamanın en büyük artısı, o bölgenin insanları ile doğrudan ve sıcak bir ilişki kurma şansı. Konaklama yaparken dikkat edilmesi gereken en önemli nokta, yerleşim yerleri yakınlarında ve herkesin kullandığı alanlarda, etrafa fazla yayılmamak. Sonuçta orada misafiriz ve arkamızdan laf gelmesini istemeyiz. 163 günü bulan seyahatimiz sırasında tenteyi ve şezlong’ u açtığımız gün sayısı en fazla 25-30 gündür. Hatta mangal yakma hayali ile aldığım mangalı ve kömürü açmadan geri getirdim :)

Bu süre içinde ;

• 42 farklı noktada konaklama yapmışız. Bazılarında 1 gece bazılarında 10 gece
• Yaklaşık 6.500 km yol almışız. Kışın ilk çıktığımız zamanlarda ısınma için kullandığımız yakıt dahil olmak üzere 100 km’de 7,8 lt. yakıt tüketimimiz olmuş.
• Güneş panelleri ile yaşadığımız sorun dışında, Karavan’da bir problem çıkmadı.
• İnternet erişimi sorun çıkardı. Türkiye’nin her yerinde çeker diye yapılan reklamlar hikaye :)
• Hırsızlık veya başka bir güvenlik sorunu yaşamadık.
• En büyük harcama kalemi çay, kahve :)
• Bir emekli maaşı, bu işleri yapmanıza yeter ( yemekleri yöresel lezzetleri atlamadan ağırılıklı olarak karavanda yerseniz, :) ).
• Günde maksimum 300km fazlası yoruyor, kovalayan da yok :)
• Otoyollar dahil 80km hızı geçmedik (otoyollara da mümkün olduğunca girmedik)
• Bir sürü yeni dost kazandık. Giderken tanıştığımız arkadaşlar ile dönüşte tekrar buluştuk.

Evimize döndük ama, Karavan’ı otoparkta görmek biraz hüzünlü oldu. Yeniden yola düşmek için sabırsızlanıyoruz.

Sevgiler…..